Odejście od wiary, czyli o co chodzi?

Coraz częściej słyszę od moich znajomych żarty o księżach pedofilach czy ogólnie o Kościele. Wyraźnie widać, jak ludzie odchodzą od wiary. Co jest nie tak? Z opowiadań mojej mamy pamiętam, jak to za "jej lepszych czasów" było. Młodzież gromko szła do kościoła, chociaż mieli do przejścia 15 km w jedna stronę. A teraz? Nawet za pomocą samochodu czy tramwaju nikomu się nie chce ruszyć. Jakie są tego powody?
1. Lenistwo, czyli istny nałóg XXI wieku. Bo komu NORMALNEMU chciałoby się siedzieć godzinę w kościele? Przecież to takie nudne i głupie i wgl ble. Lepiej posiedzieć w domu i... spać. Nic nie robić.  Tak o zwyczajnie. Ja wiem, że się czasem nie chce... ale czasem, nie zawsze. Albo się idzie z musu bo tak każą, bo tak trzeba i zero zrozumienia o co chodzi w mszy. A z czego to wynika? No z lenistwa!
2. Techniczne nałogi, czy komputer bogiem telefon nałogiem. Jakie to jest ciekawe tam wszystko w tych internetach. Chociaż może nie powinnam tego hejtować skoro sama prowadzę bloga, mam fejsa, ig i snapa... Tyle, że ja chodzę do kościoła i go szanuje. Który NORMALNY nastolatek mając do wyboru komputer a kościół wybierze druga opcje ? Sami sobie odpowiedzcie. Wszystkie techniczne nowinki nas wciągają. Jesteśmy na nie podatni. Chwila nieuwagi i stajemy się niewolnikami telefonów. Ile razy widziałam ludzi piszących smsy w kościele... nie zliczę. Nawet tego nie skomentuje.
3. Stereotypy, czyli totalne wyżarcie mózgu. Ile ja się tego nasłuchałam... podam kilka przykładów
Ksiądz - pedofil
Taca - pensja księdza
Ministrant - ofiara duszpasterza
Wszystko to wina mediów. Czy oni pokazują jakiekolwiek dobre strony Kościoła? Robi się sensacje z czyjegoś błędu, nieodpowiedniej osoby na nieodpowiednim miejscu. A czy my sami nie popełniamy błędów? Nie pochwalam gwałtów czy faktu, nie niektórzy duchowni mają dzieci. Ale czy przez te kilka przykrych faktów należy przekreślać od razu cały Kościół? Już naprawdę nie ma w nim żadnych pozytywów? Moim zdaniem jest ich wiele, tylko że my ludzie jesteśmy dziwni. Pamiętamy o tym co złe, nigdy o tym co dobre.
4. Wszechkosmopolitańska tolerancja. Ja nie mówię że jestem nietolerancyjna. Ale znam pewne granice. Nie mam nic przeciwko temu, że są pary homoseksualne. Ja nikomu do łóżka nie zaglądam i zaglądać nie będę. Ich sprawa.  Jednak zawsze dla mnie prawdziwa rodzina to będzie chłopak i dziewczyna. Tak jesteśmy stworzeni i tyle. Według niektórych tolerancja wyklucza wiarę. Otóż nie. Myślę, że tolerancja to wysoki wymiar wiary. Ale to tylko moja subiektywna opinia. Nie chce tego pogłębiać bo wiem jak to drażliwy temat.
Powiem jak to wygląda z mojej strony. Wiara daje mi siłę. W wielu sytuacjach mogłam liczyć na Boga i się nie zawiodłam. Wczoraj byłam w Częstochowie. Cudowne przeżycie. Uwielbiam takie chwile, gdy mogę powierzyć moje problemy Bogu przed cudnym obrazem. Spróbuj kiedyś uklęknąć, iść do kościoła i porozmawiać z Bogiem. Gwarantuje Ci, że to najlepszy rozmówca 😊